یکی

چندین سال پیش وقتی نتورک را آغار کردم با خواندن این مطلب بود که پس از سالها هنوز هستم! درسته که هنوز به قله نرسیدیم ولی همین که پا پس نکشیدیم نشانه ی خوبی است برای فتح.

مقاله "یکی"، مقاله ای است که به "یکی" می پردازد. این "یکی" می تواند هر چیزی باشد. خدا، امام، عشق، دوست، کار، شیوه، راه و هر چیز دیگری که "یکی" باشد. برای اینکه برداشت درستی داشته باشید اولین چیزی که در خطهای اول به ذهنتان خطور می کند "یکی" شماست:

قیمت هر چیزی را با دوست داشتن آن می توان نشان داد. هر چیزی را با تمام وجودت دوست داشته باشی برای تو خواهد بود و به زندگی تو خواهد آمد.

وقتی "یکی" را می خواهی بی چاره  می شوی و چاره ای جز "یکی" نداری. این بی چارگی نشانه ای از خواستن "یکی" است. اگر غیر از "یکی" چاره ی دیگری داشته باشی خودت را بازی داده ای.

تنها کسی عبور می کند و پیدا می کند که "یک" راه و فقط و فقط "یک" راه در پیش دارد. کسی که چند راه دارد هرگز عبور نمی کند و هرگز پیدا نمی کند. او برای همیشه سرگردان می ماند. وقتی بدون "یک" تصور زندگی محال باشد، آنگاه نشانه ای از ملحق شدن تو به "یکی" پدیدار شده است و پیوند جاودانه با "یکی" رخ دادنی است.

و اگر زندگی بدون "یکی" قابل تصور باشد همان زمان، ختم رابطه تو با "یکی" رقم می خورد و دیر یا زود نمایان می شود.

"یکی" با چیزی هم عرض نمی شود و در کنار چیزی قرار نمی گیرد، پس کسی که می گوید یا "یکی" یا چیز دیگری، تنها ممکن است به خیال "یکی" برسد نه خود "یکی".

در برخورد با "یکی" بگذار همه پلهای پشت سرت بشکند، زیرا بیشترین ضربه پذیری تو که نشانه ای از اعتماد پذیری توست، از عشق تو خبر می دهد.

خودت را با "یکی" بیچاره کن که چاره های زندگی "یکی" است و بیرون از آن خبری نیست.

خودت را با "یکی" بیچاره کن که چاره های زندگی "یکی" است و بیرون از آن عشقی نیست.

 خودت را در "یکی" نابود کن که هیچ نابودی و ویرانی در "یکی" راه ندارد.

خودت را در "یکی" تحقیر کن که چون "یکی" بسیار بزرگ است هر حقارتی به بزرگی بدل می شود و در بزرگی در او، خوار شو تا عشقت را به "یکی" ثابت کنی.

"یکی" را از دست نده، چون همه چیز را از دست خواهی داد.

حتی همه جهان در برابر "یکی" هیچ است و پوچ.

تو برای برخورداری از زندگی حقیقی او را، آن "یکی" را، دریاب و تسلیم "یکی" باش. "یکی" را آنقدر دوست بدار که او را به عنوان "یکی"، یک راهبر قبول کنی و به "یکی" وفادار باش.

به "یکسو" نگاه کن و "یک" صدا بشنو.

"یکی" را ببین و یکسان ببیین. "یک" تعلیم را داشته باش و همه را از یاد ببر...

معشوق تو "یکی" است، جز او را مجو و نخواه. به "یک" قانون عمل کن و به "یکی" اتکا کن و داشته باش.

"یک" تعلیم بزرگ از همه تعالیم کوچک، برتر و بهتر است.

همه خدایان یگانه ی "یکی"، بزرگتر، بهتر، برتر، نجیبتر از همه انسانهای عالم است.

اگر "یکی" را بدانی، همه را دانسته ای ، اگر "یکی" را یافتی، همه را یافته ای، اگر "یکی" را داشتی همه را داشتی.

"او" را بدان و "او" را بیاب و "او" را داشته باش. "او" یگانه معلم زندگی توست و یگانه معبود تو. "او" روح خداست. هر که از "یکی" آموخت و به "یکی" آمیخت زنده شد و از زندگی سرشار گشت. "او" همان "یکی"ست.

قلب خود را بگشا و بگذار "یکی" به روح ات بیاید و تاریکی های مرگبار درونت را بزداید.

درونت را تنها با او پر کم تا "یکی" تو را از خود پر کند.

او "یکی"ست، اما روح آسمانها و زمین در اوست. پس آنکه با او "یکی"ست با آسمانها و زمین در یگانگیست.

"یکی" را دوست داشته باش.

آن "یکی" دیوانه توست پس دیوانه اش باش...